Hulpverleningszone Zuid-West Limburg

Al 19 jaar is hij brandweervrijwilliger bij de brandweer in Sint-Truiden. En hij noemt zichzelf en zijn collega’s ‘een ras apart’. Wat klopt, want wie gaat er nu in zijn of haar vrije tijd nog bij de brandweer werken als hij of zij al een voltijdse job heeft? “Ik,” zegt Truienaar Kris Coune, niet zonder enige trots. En daar wilden wij graag het fijne van weten.

Kris Coune (uit Bevingen) is 42 jaar en geeft als instructeur les aan de brandweerschool (PLOT) in Genk. Daarnaast is hij sinds 1999, dus 19 jaar al, brandweervrijwilliger bij post Sint-Truiden. “Hulpverlening zat er gewoon in bij mij. Het moest alleen wakker gemaakt worden en dat is gekomen door familie bij de brandweer,” zegt Kris over zijn engagement.

Een uitdaging

Wat hem aantrekt bij de brandweer is vooral het technische aspect van branden en brandbestrijding. “De evolutie in bijvoorbeeld binnenbrandbestrijding en de nieuwe evoluties wat betreft de alternatieve energiebronnen in voertuigen boeien me enorm. Als het maar een uitdaging is!” Als we hem vragen waarom andere mensen, zoals jij of ik, brandweervrijwilliger zouden moeten worden, lacht hij: “Het is toch een ras apart eigenlijk, die brandweervrijwilligers! De sfeer in de groep is apart. Vooral in de buitenposten komt een vrijwilliger nog meer tot zijn recht. Althans, dat is mijn bescheiden mening!”

"Stort je in de brandweerwereld en
absorbeer zo veel mogelijk info."

'Ga er voor'

Kandidaat-brandweermannen, of ze nu man, vrouw of… zijn, moeten vandaag eerst een federaal geschiktheidsattest behalen, waarmee ze bewijzen fysiek en mentaal geschikt voor de job te zijn. Die reeks van testen en sportproeven moet je voor je begint te solliciteren, afleggen. Kris moedigt iedereen die brandweer (m/v) wilt worden, aan om er voor te gaan. “Als je besluit om er voor te gaan, doe het dan met overtuiging! Stort je in de brandweerwereld en absorbeer zo veel mogelijk info. Dat kan via opleidingen ofwel via ervaringen van andere brandweermannen. Een goede voorbereiding loont zich.”

De pager

Toch is het leven als brandweervrijwilliger niet altijd even simpel. Zeker niet wat betreft de combinatie van je leven in de brandweerpost met je privéleven. “Eerlijk? Het is niet altijd even gemakkelijk om vlot te combineren… Je gezin zal je regelmatig moeten missen wanneer je andere burgers gaat helpen. En je wordt vaak opgeroepen voor een noodgeval als je al iets gepland hebt.” Maar Kris behoort, zoals al gezegd, tot een ras apart. “Dus als de pager gaat, ben ik weg!”

"Iedereen in mijn brandweerfamilie gaat letterlijk

door het vuur voor mekaar!"

Brandweerfamilie

En die zogenaamde gemoedelijke sfeer onder ‘broeders’? “Die is er. Eens je in een brandweergroep terecht komt, zal je met een grote aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid opgenomen worden in deze groep als één van hen. Iedereen draagt zijn steentje bij. Iedereen in mijn brandweerfamilie gaat letterlijk door het vuur voor mekaar. Het feit dat je in team werkt om midden in een crisis bij burgers te interveniëren en noodhulp te bieden, dat schept een unieke band!”